Zes gewoontes van opgeruimde types

 

Lijkt het huis van anderen áltijd opgeruimd? 
Dit zijn de zes gewoontes van opgeruimde types 
- die geen werkster hebben - 


1 Ze maken tussen de bedrijven door al schoon
Ruim jij de keuken altijd op ná het avondeten? Opgeruimde mensen doen dat al als het eten op het vuur staat. Kost amper tijd, maar scheelt wel weer daarna.

2 Ze doen elke dag een beetje
Tijdens drukke dagen is schoonmaken waarschijnlijk het laatste waar je aan denkt. Maar om te voorkomen dat je op je vrije dag alleen maar aan het schrobben bent, is het beter om elke dag 20 minuten vrij te maken om op te ruimen, af te stoffen of te stofzuigen. 

3 Ze geven elk gezinslid een taak
Je staat er niet alleen voor. Je hoeft van je partner of kinderen geen personeel te maken, maar als iedereen een kleine taak heeft, scheelt dat wél.

4 Ze maken schoonmaken leuk
Er zijn maar weinig mensen die enthousiast worden van het schrobben van de badkamer. Maar met lekkere muziek op de achtergrond kan het zomaar een stuk leuker worden. En zo gaat de tijd ook een stuk sneller.

5 Ze maken het huis aan kant voordat ze naar bed gaan
Het is misschien het laatste waar je zin in hebt als je naar bed wilt, maar als je het doet, word je de volgende ochtend prettiger wakker. Door alleen al de kussens rechtop te zetten en ervoor te zorgen dat alles weer op zijn plek ligt, ben je 's ochtends een gelukkiger mens. Echt.

6 Ze volgen de 'twee-minuten-regel'
De door timemanagement consultant David Allen bedachte twee-minuten-regel is perfect toe te passen op schoonmaken: als iets twee minuten of minder kost, schuif het dan niet voor je uit, maar doe het meteen.


Wil je zelf leren hoe je thuis 
ontspannen en opgeruimd kunt wonen? 
Kijk dan eens naar een vrolijke 'opruim-thuis-cursus'. 
Begin nu, dan zit je er in de zomer lekker opgeruimd bij. 



De gave en kracht van emotionele moed


 

We willen geen onzekerheid of teleurstelling voelen.
Of pijn, stress, verdriet, woede, angst of rouw.

Over de dwang om positief te zijn!

Luister maar even naar deze 
van Susan David


In alle kleuren van de regenboog!

 


In Udine renoveerde FON architecten 
een kleuterschool / centrum voor 
kunst- en muziekonderwijs.
Ze hadden heel weinig budget 
maar wisten met hulp van de bewoners 
van de stad toch een mooi resultaat te bereiken.
Het is er ruim en licht, met eenvoudige vormen, 
zoals deze cirkel in de Forbo marmoleum vloer.  


Ik word heel vrolijk van het kleurgebruik. 


Overdag en bij avondlicht.



Knap werk!
Leuk he?

En weer deur


Al een tijdje post ik elke maandag
een blij en vrolijk makend bericht,
zoals een goed idee voor een meer
groene, duurzame en sociale wereld.
Om elkaar te helpen, te ondersteunen
en de broodnodige moed in te spreken.

En soms post ik ook gewoon iets moois
of grappigs wat mezelf een fijn gevoel geeft.
Om de week een beetje goed te beginnen.


Als je een kleine voorjaarsdip 
hebt luister dan maar even naar
 de levenswijsheden en troost 
van Daniël Lohues:


Ik wens je een hele fijne dag!

Lang leve de insecten!

 

      

Bovenstaand bericht komt uit de bijlage van de Volkskrant.

Echt schokkend vind ik dit.
Ik wist wel dat bloemen vaak bespoten werden, 
maar dat het zo giftig is voor de insecten is heel erg.

Gelukkig zag ik ander en veel blijer nieuws 
op de website van Natuurhuisje

Er zijn tips voor het zaaien 
van 'gezonde' en inheemse bloemen.
En je kunt gratis bloemzaden ophalen. 
Ik heb het nagekeken voor mijzelf:
Op honderd meter van ons huis 
kan ik een zakje bloemenzaad halen.
Voor op ons balkon of 
voor de volkstuin van Wim! 


22 april is het nationale zaaidag.
Doe je ook mee?


Daar ben je thuis!



Sunita Khedekar
'Our house'

Elke week op vrijdag
(sorry, nu een dagje later)
plaats ik een 'woon' schilderij,
waarop je een woonhuis, of meerdere woonhuizen,
een fijne woonsfeer of een interieur kunt zien.

Ik geniet van huiselijkheid, fijn wonen en thuiskomen.
En zeker ook als dat mooi is verbeeld door een schilder.

Een schilderij dat ik superleuk vind
vooral vanwege de titel:
'Our house'.

Dit kan gelden voor alle mensen
die in dit 'buurtje' wonen.

Dat is ook het bijzondere van wonen.
Jouw huis, jouw eigen plek is ergens op zichzelf,
maar dat huis of die plek staat altijd ergens in relatie tot
andere huizen, gebouwen, landerijen, wegen of bomen.

En dan kun je zeggen: we wonen in dat gele huis,
of dat smalle huis, dat roze huis aan het eind van de straat,
dat huis met dat blauwe dak of dat huis naast die grote boom.

En als je dichterbij komt:
we wonen bij die groene voordeur,
daar met die bloembakken voor het raam,
het huis met dat rode luik of bij de lantarenpaal.

Of in de avond ergens op het platteland:
daar waar het licht brandt!

Daar woon je, daar ben je welkom,
daar ben je thuis!

Tea for two, bla bla bla, hi hi...



Superleuke kop en schotel van Blond Amsterdam.
Ik heb er ooit vier van gekocht als cadeautje voor mijn tantes en voor mijzelf. 

Met de vrolijke koppies erop van meisjes met rode wangen, met gezellige taartjes en met teksten als: 
tea for two, bla bla bla, hi hi...

Om samen uit te kunnen theedrinken als we met elkaar aan de telefoon waren, want we wonen een eind uit elkaar, maar via de telefoon kunnen we altijd lekker doorkletsen en dat kunnen we als de beste, de Koopman tantes en ik! 

Jarenlang, misschien wel acht of tien jaar heb ik dagelijks van Wim altijd mijn cappuccino en mijn thee hierin geserveerd gekregen. Ik hou van grote koppen vol! En ik was blij met dit stel, heb ze met zoveel plezier gebruikt. Je mag wel zeggen dat we een stevige, vaste relatie hadden opgebouwd samen.

Door de jaren heen sprong er wel eens een mini flintertje van het glazuur, maar nu is de kop dan eindelijk echt kaduuk, een paar dikke barsten en echt een flink stuk glazuur eraf.
Met pijn in het hart gaat de kop met het vuilnis mee. 
Ik ga op zoek naar een grote nieuwe mok.
De schotel mag nog even blijven als ontbijtbordje voor een boterhammetje of een cracker.
En om even me 'gezellig samen' te voelen met mijn lieve tantes...
 

Hedde gij niet gestofzuigd?

 

Mannen en stofzuigers!

Even kijken?


Dat ding doet het niet!

Grappig bedoeld, maar dat heb ik nu steeds met van alles:
Ben nog steeds gehackt op een van mijn Facebook pagina's.
Iemand heeft de naam veranderd en ik kan er ook niet meer bij!!!
Ook niet als ik de hele pagina wil verwijderen!!!
Irritant!

Zeker omdat ik net al mijn wachtwoorden had gewijzigd en beveiligd!

En dan zie ik vanmorgen dat mijn spamfilter (nogal ambitieus)  
juist een correct bericht van de ziektekostenverzekering blokkeert.
Kan ik weer gaan uitzoeken of het echt geen phishing is...
Gelukkig niet, maar weer een extra actie om te doen. 

En nu net ontdek ik dat ik geen foto's meer 
van mijn telefoon naar mijn pc kan mailen.
Verschillende pogingen gedaan, niet gelukt.

Zo irritant dat allerlei technische toestanden 
hun eigen zin lopen te doen 
zonder mij door op de hoogte te brengen 
of er iets is wat ik misschien fout doe!


Een kind kan de was doen!



Doe mij zo'n laundry room!

Nou, nee eigenlijk hoef ik dit niet. 

Een droger hebben we nooit gehad.

We hebben een bovenlader wasmachine,
dat vind ik zoveel makkelijker, 
dan hoef ik niet te bukken.

Onze wasmiddelen staan wel in
een hangend rekje naast de wasmachine.

Boven de machine hangt een droogrekje 
voor al het kleinere wasgoedspul zoals 
ons ondergoed, washandjes en sokken.
Die kan ik daar schoon gewassen gelijk 
ophangen zonder dat ik een stap hoef te lopen.

En voor een handwasje pakken 
we ons hartvormige emmertje
en vullen dat in de badkamer.

Een kind kan de was doen!


Aangrijpend mooi!



Deze Zutphense groep Flor d'Luna
speelde zondag samen bij een troostconcert
ter ere van de overleden man van de zangeres.

De opname daarvan is alleen te zien op Facebook. 
Omdat niet iedereen Facebook heeft of dat kan openen, 
deel ik dit lied - hoe dat eerder werd gespeeld - via you tube.

Het lied heet: Crianças brincam
De eerste keer dat ik het hoorde, 
was ik bij een zondagmiddag concert, 
waar ik bij dit lied onverwacht volschoot 
en niet meer kon stoppen met huilen. 
Het was zo aangrijpend mooi!

En het gekke is dat geen idee heb 
waar de tekst over gaat, maar
het is vast iets met liefde en verlangen.
 
Ik heb de cd gekocht en 
het lied vaak terug geluisterd.

Hierbij wil ik het graag 
met jullie delen via deze link

De televisie mooi wegwerken in een kast of wand


Ik keek welke blogberichten veel gelezen zijn,
en dit bericht hieronder stond in de top tien.

Met alle plezier wil ik het nog eens plaatsen. 
Ik heb deze blogpost daarbij aangevuld met nog 
een mooie manier om de televisie weg te werken, 
gemaakt door dit meubelatelier uit Amsterdam.

Meubelatelier Mens maakt meubels en interieurbouw op maat.

Deze scheidingwand waar de televisie in weggeschoven
kan worden vind ik een mooie en vooral inspirerende oplossing.


En ook deze televisiekast die je naar voren kunt draaien of in de kast 
terug kunt schuiven werd door dit atelier prachtig gemaakt.
 


Van een oud bloemetjesgordijn iets moois nieuws maken!

  

Al een tijdje post ik elke maandag
een blij en vrolijk makend bericht,
zoals een goed idee voor een meer
groene, duurzame en sociale wereld.
Om elkaar te helpen, te ondersteunen
en de broodnodige moed in te spreken.

En soms post ik ook gewoon iets moois
of grappigs wat mezelf een fijn gevoel geeft.
Om de week een beetje goed te beginnen!


Heb jij nog een oud gordijn of een lekkere warme deken 
liggen die je niet meer gebruikt? Weggooien is zonde! 
In haar thuisatelier transformeert Isa Kempers
die oude lappen in hippe mode.

In een kamertje in haar woning in Enschede heeft Isa haar eigen atelier ingericht. Op tafel staat een lichtroze naaimachine. De bank en kast zijn bezaaid met lappen stof: knalgele of roze wollen dekens met een vrolijk printje of oude bloemetjesgordijnen die vroeger bij oma voor de ruiten hingen. 

'Ik verzamel tafelkleden, dekbedden, wollen dekens en gordijnen om nieuwe kledingstukken van te maken', zegt ze. En daar is ze maar wat druk mee. 'Ik ga vrijwel elke week wel naar de kringloop of het textiel-inzamelcentrum. Daar leggen ze dekens voor mij apart die ze niet meer kunnen verkopen. Bijvoorbeeld als ze een vlekje, gat of schoonheidsfoutje hebben.'


Als klein meisje droomt Isa Kempers (23) al van een eigen kledingmerk. Vele jaren later en met een diploma op zak is haar merk Redikly geboren. Haar doel? Van oud en versleten iets nieuws maken. 'Voor de mensen die zich bewust zijn van de nadelige gevolgen van de kledingindustrie op onze planeet.' 


Volgens de jonge kledingontwerpster zijn vooral wollen dekens en kleden weer helemaal hot and happening. 'Ik let vooral op kleurcombinaties en printjes, die vind ik het mooist.' 

Wat ze maakt van die dekens en gordijnen? Je kunt het zo gek niet bedenken. 'Korte en lange jassen, poncho's, vestjes, korte broeken, bralettes, tassen en sleutelhangers.'


Isa ontwerpt ook custom made items. 'Zo bracht een jongen laatst een wollen deken langs die hij met zijn vriendin had gekocht op vakantie in Terschelling. Van die mooie herinnering heb ik een nieuwe jas gemaakt.'


Bij haar thuis geeft Isa sinds kort ook workshops. 'Mensen kunnen een bigshopper ontwerpen en maken. Ik denk namelijk dat we hier in Twente nog wat achterlopen op het gebied van duurzame kledingkeuzes maken. Op deze manier wil ik mensen leren hoe upcyclen werkt en hoe je daar iets moois van kunt maken.'


Isa droomt groot. 

'Ik hoop ooit mijn eigen kledingwinkel te openen.' Het begin is er in elk geval. 


bron


Een jaar of zestig geleden...



Wim en ikzelf, nog op de kleuterschool.
Je kunt ons al wel herkennen:
Wim als onderwijzer in de dop 
die smakelijk aan het vertellen is, 
ontspannen, zijn beentjes over elkaar.
Jacquelien, een beetje ongemakkelijk,
maar tekent (natuurlijk, toen al) een huis, 
moet lachen naar de fotograaf, handje in de zij, 
gebogen knietje boven de bruine daagse schoenen.
Zo'n jaar of zestig geleden...
Lief he?